Nano Technologie

Nano technologie wat kunnen ze er mee?

Nano technologie is zeer interessant, het zijn een soor van kleine robots die in van alles kunnen veranderen, dit ligt er aan hoe ze zijn geprogrameerd. zo kunnen ze bijvoorbeeld een auto worden, en als je dan een botsing krijgt dan kunnen deze robots de schade direct weer repareren zodat de auto weer helemaal nieuw is. en dit is geen toekomstmuziek maar al waarheid.

nano's kunnen ook in je lichaam zitten om daar ziektes te bestrijden. en ook dit is nu al gaande.

Stel je een wereld voor waar je nooit meer ziek wordt. Nanotechnologie kan deze droom uit laten komen. Nanobotjes die kwaadaardige virussen aanvallen en slimme medicijnen die hun werkzame stof alleen aan zieke cellen afgeven zijn maar twee methodes waarmee nanowetenschappers ziekte voor eens en altijd uit willen bannen. Hoe nano wordt de gezondheidszorg?

Op het moment zijn wetenschappers over de hele wereld bezig nanobouwstenen te ontwerpen. Molecuul voor molecuul worden motors, propellors en zelfs liften gebouwd. De bouwwerkjes zijn zo klein dat je er op een mensenhaar ruim tienduizend kwijt kunt. Nanowetenschappers hopen met deze nanobouwstenen in de (verre) toekomst ‘grote’ nanomachines te bouwen.

Een kijkje in de glazen nanobol

Niet alle nanowetenschap leidt meteen tot mooie toepassingen. Voordat Feringa zijn nanopropeller had ontdekt, gebruikte hij het molecuul als een ‘nanoschakelaar’. Een nanoschakelaar kan tussen twee vormen schakelen onder invloed van licht. Door de ene stand voor ‘0’ te gebruiken en de andere voor ‘1’ kun je data opslaan, net als met de stroompjes op een computerchip. Het propellermolecuul is zoveel kleiner dan de gewone data-opslagsystemen, dat er 240 jáár muziek op een CD past. Helaas weet Feringa nog niet hoe je elk molecuul apart kunt aansturen. Voorlopig dus geen nanoharddisk. Maar: wie weet lopen we in de toekomst wel met een recorder op zak die elk moment van ons hele leven (én dat van onze ouders en grootouders) opneemt. Misschien huizen er dan nanobotjes in ons lichaam die ongezonde stoffen opsporen en vernietigen. Geen ziektes meer, omdat virussen en zelfs kankercellen door de nanobots worden opgeruimd voor ze kwaad kunnen doen.

Dat alles ligt in de verre toekomst. De bestaande nanobouwstenen zijn nog niet geschikt om nanomachines mee te bouwen. Nanowetenschappers hebben nog heel wat werk voor de boeg voordat ze er nanomachines van kunnen bouwen. En vinden mensen het eigenlijk wel prettig om met honderden krioelende nanobotjes in hun lijf rond te lopen?

Zelfs wetenschappers hebben hun bedenkingen. Een aantal is bang voor grey goo, zich ongecontroleerd vermenigvuldigende nanomachines die alles opeten dat ze tegenkomen. De Britse kroonprins Charles riep in 2003 op tot voorzichtigheid vanwege het gevaar van grey goo, maar vooraanstaande onderzoekers in het gebied hebben sindsdien aangegeven dat er nooit zo’n nanoplaag kán ontstaan. De angst voor uit de hand gelopen nanobots geeft aan dat niet iedereen zo zeker is van de zegeningen van nanotechnologie. Feringa pleit voor een rationele benadering. ‘Er zal in ieder geval een discussie moeten komen over de mogelijke gevaren, zoals met elke nieuwe technologie, waarbij feiten en science fiction duidelijk gescheiden worden.’

Vandaag de dag bestaan toepassingen alleen nog uit (wilde) ideeën, worden niet altijd even serieus genomen en wekken soms zelfs afkeer op. De moderne ‘alchemist’ blijft proberen om alledaagse moleculen in ingenieuze machines te veranderen en is daar al een aantal keer in geslaagd.